1- مداد آهنی و بیت شعر
لَمَّا قُتِلَ الْحُسَيْنُ بن عَلِيٍّ رضي اللَّهُ عنهما إحتزوا رَأْسَهُ وَقَعَدُوا في أَوَّلِ مَرْحَلَةٍ يَشْرَبُونَ النَّبِيذَ يَتَحَيَّوْنَ بِالرَّأْسِ فَخَرَجَ عليهم قَلَمٌ من حَدِيدٍ من حَائِطٍ فَكَتَبَ بِسَطْرِ دَمٍ
أَتَرْجُو أُمَّةٌ قَتَلَتْ حُسَيْنًا شَفَاعَةَ جَدِّهِ يوم الْحِسَابِ
فَهَرَبُوا وَتَرَكُوا الرَّأْسَ ثُمَّ رَجَعُوا
معجم الکبیر / ج 3 / ص 123 امالی جرجانی / ج 1 / ص 242 تاریخ مدینة دمشق / ج 14 / ص244
زمانی که امام حسین (ع) شهید شد، سر مبارک آن را بریدند و جشن برگزار کردند در آن هنگام مدادی آهنی از دیواری خارج شد و با خون نوشت:
آیا امتی که حسین (ع) را کشت انتظار شفاعت جدش را دارد؟؟؟
پس سر را رها کرده و فرار کردند سپس برگشتند.
موضوعات مرتبط: شهید کربلا
ادامه مطلب